Je raadt het al: de eerste roman die er in 2018 aan moet geloven is Oker, het debuut van Ellen Verstrepen. We kregen de roman in november opgestuurd door Liesbet van uitgeverij Houtekiet, maar een reis naar Azië en enkele indigesties tijdens de feestdagen leiden ertoe dat we er pas de afgelopen week aan konden beginnen. Maar we zijn erdoor gevlogen. Niet alleen leest de roman heel vlot, het verhaal neemt je ook vast en blijft nadien nog even aan je plakken.
Dat verhaal is het verhaal van An. Dochter van een overheersende moeder en een afwezige vader, zus van een extraverte broer, wordt ze verliefd op een man met een okeren gloed. Tijdens haar treinritten met Hasse komt An pas echt tot leven, maar dat leven valt al gauw weer in stukken rond haar neer.
Een opbeurende roman is het niet, maar toch werd onze omgeving soms opgeschrikt door schaterlachen. Zoals de titel al doet vermoeden, is ook het kleurgebruik in de roman essentieel en er lijkt wel een schilder aan het werk. Ellen Verstrepen is een geboren verteller en wij zijn benieuwd wat ze nog uit haar mouw schudt.
bendevanhetboek.com 