“It was the worst of times, it was the worst of times.”
Dat Ali Smith haar ‘post-Brexit’ roman zo begint, spreekt boekdelen over wat zij vindt van de gebeurtenissen in haar thuisland. Daarnaast is Herfst ook het verhaal van Elisabeth en Daniel, die ondanks een leeftijdsverschil van om en bij de 80 jaar toch onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Het is het verhaal van graffiti, hoge gekken, bureaucratie en intimidatie. Het is het verhaal van de moeder van Elisabeth, die plots en onverwacht een nieuwe liefde vindt. Het is vooral een ode aan de herfst.
“The days are unexpectedly mild. It doesn’t feel that far from summer, not really, if it weren’t for the underbite of the day, the lacy creep of the dark and the damp at its edges, the plants calm in the folding themselves away, the beads of condensations on the webstrings hung between things.”
De beginwoorden geven ook weg dat Smith al graag eens refereert aan andere auteurs. In deze Autumn is dat vooral naar A Tale of Two Cities van Charles Dickens, een roman die niet unaniem enthousiast ontvangen werd in onze podcast:
Het is niet onze eerste kennismaking met Ali Smith. Het is zelfs niet eens de eerste keer dat we haar virtueel uitnodigen in onze podcast. Een hele tijd geleden hadden we het al over haar roman Hotel World:
En eentje die we je echt niet willen onthouden: Half an apple, geschreven door Ali Smith, uitgevoerd door Trashcan Sinatras:
bendevanhetboek.com 
Een gedachte over “#43 De Bende, Ali Smith en onze liefde voor de herfst”