#44 De Bende droomt van een existentiële winterslaap

Ik was half juni 2000 zo goed mogelijk begonnen met mijn ‘winterslaap’. Ik was 26. Ik zag de zomer wegsterven en de herfst koud en grijs worden door een kapotte lamel van de jaloezieën.

Dat is de plot van ‘Mijn jaar van rust en kalmte’ van Ottessa Moshfegh. Een jonge vrouw voelt zich niet meer thuis in haar leven en besluit er een jaartje tussenuit te gaan. Ze gaat niet op zoek naar zichzelf in Zuid-Oost-Azië, maar besluit haar bed in de Upper East Side in Manhattan niet meer uit te komen. Of toch niet verder te gaan dan de buurtwinkel en haar maandelijkse bezoek aan de psychiater die haar gewetenloos – maar op een hilarische manier – paardenmiddelen blijft voorschrijven. Ottessa Moshfegh vertelt ons niet over de existentiële vervreemding van een opgroeiende, eenzame vrouw, maar laat het ons zelf ervaren. Een intrigerend boek van een auteur die wij voortaan op de voet volgen.