Joren studeerde Germaanse en dat merken we aan zijn selectie boeken die hij voor onze podcast meebracht. Toch kwam er een exotisch exemplaar aan te pas in zijn lijstje van romans en poëzie. Want dat laatste mag natuurlijk ook! De boeken die aan bod komen, hebben Joren zijn manier van leven én lezen beïnvloed.
De opwindvogelkronieken – Haruki Murakami
Hij bracht dit boek mee, omdat het één van de meest overweldigende boeken was die hij las toen hij graag begon te lezen. De wereld van de personages van Murakami die een droomwereld en de realiteit verweven vond hij fantastisch.
Joren las Ali Smith voor het eerst tijdens zijn studies Germaanse en de clash met Ernest Hemmingway kon toen niet groter zijn. Smith vond hij bijzonder verfrissend en dat kon jonge Joren bijzonder appreciëren. Vandaag houdt hij van haar mooi uitgewerkte personages en telkens weer een bijzonder taalexperiment.
Wijzelf zijn ook grote van van Ali en lazen vorig jaar met onze boekenclub Hotel World en met ons tweetje kijken we uit naar “Winter” want Trees en ik hebben zo graag “Herfst” gelezen.
Dit is één van de favoriete boeken van Joren. In dit boek leer je een vrouw kennen in een heteroseksuele relatie en halsoverkop verliefd wordt op een mysterieuze vrouw. Elke zin in dit boek spat van de pagina, quote Joren. Hij plooide zelfs enkele hoekjes om.
Bezoek van de knokploeg – Jennifer Egan
In deze roman volgen we een vriendengroep die elkaar door het leven uit het oog verliest, maar elkaar terug tegen het lijf lopen. Elk hoofdstuk is vanuit een ander personage geschreven en dat telkens in de stijl van deze persoon. Zo volgen we een autistisch kind dat enkel zin kan geven aan de realiteit door PowerPoints te maken. We krijgen dus een hoofdstuk dat bestaat uit enkel slides.
Niets is heilig in de boeken van Houellebecq: veel personages zijn racistisch, vrouwonvriendelijk of lelijk. Tegelijk zijn zij ook op zoek naar geluk en liefde. Joren is fan van die slimme personages die vaak grote theorieën verkondigen. Houellebecq kon deze soms walgelijke betogen zo pienter beschrijven dat Joren geniet van zijn werk.
Ik ben mogelijk – Maud Vanhauwaert
Joren wou graag een poëziebundel meebrengen en koos voor deze van Maud. Hij is vooral fan van Maud omdat ze haar best doet om poëzie vanonder het stereotype stoffige jasje te halen. Hij is fan van deze generatie dichters omdat ze poëzie niet behouden voor een dichtbundel en daaruit willen breken. Haar stadsgedichten en voorleesmomenten omschrijft Joren als performances. Kort én krachtig zijn maakt poëzie voor Joren zo fijn. Hij is net als Siel grote fan van Herman Deconinck waarover zij sprak in #62.
Het was een gezellige babbel met Joren, zo gezellig zelfs dat we vergaten foto’s te nemen. Daarom nam Joren zelf deze prachtfoto’s inclusief kitten Bonny. De liefde voor boeken is bij deze bij Bonny geprikkeld.
Uiteraard vertellen Trees en ik wat wij nu aan het lezen zijn, helemaal op het einde van deze podcast!